Türkler, İslamiyet öncesi dönemde çoğunlukla şamanizm inancını benimsemişlerdir.
Gökyüzü, yer, su ve doğa ruhlarına inanılır; şamanlar toplumsal ve dini liderdir.
Göktanrı inancı, kağanların otoritesini kutsal temele oturtmuştur.
Kağan ve halk arasında ruhsal bir bağlılık ve meşruiyet sağlamıştır.
Ayinler, törenler ve kurbanlar şamanlar ve toplum liderleri tarafından yönetilmiştir.
Destan ve sözlü kültür, dini ve kahramanlık hikayelerini aktarmada önemli rol oynamıştır.
| Şamanizm | Doğa ruhlarına ve atalara tapınma; şamanlar dini liderdir. |
| Göktanrı İnancı | Kağan otoritesini kutsal temele oturtur; meşruiyet sağlar. |
| Ritüeller ve Ayinler | Toplumun dini ve kültürel etkinliklerini yönetir; destan ve sözlü kültür ile birleşir. |